Дёрен белый или свида бе́лая (лат. Córnus álba) относится к семейству Кизиловые (Cornaceae). Листопадный кустарник имеет следующие ботанические характеристики:

Ветви: Ветви — голые тонкие гибкие прямые, к старости дуговидно изогнутые.

Листья: Листья у него супротивные, могут быть до 10 см в длину и до 7 см в ширину, сверху тёмно-зелёные, снизу сизоватые.

Цветение: Кустарник цветет с двух-трехлетнего возраста, в первой половине лета и повторно – в начале осени. Цветки диаметром 3–5 см располагаются на концах ветвей в виде густых щитков.

Плоды: Плоды дерена белого – ягодовидные костянки, синеватые в незрелом виде и голубовато-белые.

Распространение: Естественный ареал — от северо-запада России до Дальнего Востока, север Монголии и Китая, Корея, острова Японии.

Выносливый к жаре и морозам, нетребовательный к почве кустарник обладает также декоративными свойствами и украшает Астанинский ботанический сад.

Ақ дерен (лат. Córnus álba) қызыл талды тұқымдасына (Cornaceae) жатады. Жапырақты бұтаның ботаникалық сипаттамалары:

Бұтақтары: Бұтақтары жалаңаш, жіңішке, түзу, қартайғанда доға тәрізді иілген.

Жапырақтары: Оның жапырақтары супротивті және ұзындығы 10 см, ені 7 см дейін, жоғары жағында қою жасыл, төменгі жағында көкшіл.

 Гүлденуі: Жапырақты бұта екі жастан үш жасқа дейін, жаздың бірінші жартысында және қайтадан күздің басында гүлдейді. Гүлдердің диаметрі 3-5 см қалқандар түрінде бұтақтардың ұштарында орналасқан.

Жемістері: Ақ дерен жемістері жидек тәрізді, піспеген кезде көкшіл және ақшыл.

Таралуы: Табиғи таралу аймағы – Ресейдің солтүстік-батысынан Қиыр Шығысқа, Моңғолияның солтүстігіне және Қытайға, Кореяға, Жапония аралдарына дейін. Ыстыққа және аязға төзімді, топыраққа қажетсіз бұта да сәндік қасиеттерге ие және Астана ботаникалық бағының безендіреді.