🔹 Фейхоа, реже Акка Селова, Акка Фейхоа, Фейхоя (лат. Acca sellowiana) – вид вечнозелёных кустарников или невысоких деревьев рода Акка (Acca) семейства Миртовые (Myrtaceae). Ценная плодовая культура, культивируется во многих регионах мира с тропическим и субтропическим климатом. Впервые растение было обнаружено европейцами в Бразилии в конце ХІХ века и получило своё научное название в честь первооткрывателя – португальского натуралиста Жоана да Силвы Фейхо. Крупный вечнозелёный раскидистый кустарник или дерево высотой до 4 м.

Вот его некоторые ботанические характеристики:

☘️ Листья: Листья цельнокрайные, накрест супротивные, овальные (эллиптические), жёсткие, кожистые, на коротких черешках часто обвисшие, перистого жилкования; снизу светло-зелёно-серые (сизоватые), опущенные, сверху гладкие, тёмно-зелёные.

🌼 Цветки: Цветки четырёхчленные, пазушные, одиночные, парные или по нескольку в щитковидном соцветии, обоеполые, с многочисленными (50-80) тычинками, белые по краям и розовые ближе к центру;

✅ Плод: Плод – крупная, мясистая, сочная ягода с чашелистиками, остающими на верхушке; тёмно-зелёного цвета, от удлинённо-овальной до широкоокруглой и реже кубаревидной формы, длиной от 2 см до 5 см, реже до 7 см, диаметром от 1,5 до 3-4, реже до 5 см, массой от 15 до 60 г, редко до 105-120 г. ароматом и вкусом мякоть ягоды напоминает землянику, ананас и киви. Семена окружены белой полупрозрачной кислой пульпой; кожура от жёлто-зелёной гладкой до тёмно-зелёной бугристой, иногда с антоциановым налётом.

♻️ Распространение: Дикорастущие формы фейхоа распространены в Южной Америке – Уругвае, Парагвае, южной части Бразилии и на севере Аргентины. Благодаря сходству с гуавой известно как горная гуава, дикая гуава, полевая гуава или ананасовая гуава.

🔹 Фейхоа, сирек Акка Селова, Акка Фейхоа, Фейхоя (лат. Acca sellowiana) – Мирт (Myrtaceae) тұқымдасының Акка (Acca) тектес мәңгі жасыл бұталар немесе биік емес ағаштардың түрі. Жидек дақылдары құнды, тропикалық және субтропикалық климаты бар әлемнің көптеген өңірлерінде өсіріледі. Алғаш рет еуропалықтар Бразилияда ХІХ ғасырдың соңында тапқан және алғашқы ашушы – португалиялық натуралист Жоан да Силва Фейхоның құрметіне «фейхоа» деген ғылыми атауы берілген. Биіктігі 4 м-ге жететін ірі мәңгі жасыл жайылыңқы ағаш.

Оның кейбір ботаникалық сипаттамалары:

☘️ Жапырақтары: Жапырақтары тұтас, супротивті қарама-қарсы, сопақ (эллиптикалық), қатты, қалың қабықты қысқа сабақтарда жиі салбыраған; жапырағының жүйкеленуі қауырсынды; жапырақтың төмен жағы ашық-жасыл-сұр (бозалаң), төмен түсірілген, үстінгі жағы тегіс, қою жасыл.

🌼 Гүлдері: Гүлдері төртмүшелі, қолтығында жалғыздан орналасқан жұп немесе бірнеше гүл қалқанша гүл шоғырына біріккен;қос жынысты, 50-80 атаулықтары бар, шеттерінде ақ түсті, ал ортасына қарай қызғылт;

✅ Жемісі: Жемісі - ірі, ет женді, жоғарғы бөлігінде тостағанша жапырақшаның қалдығы бар шырынды жидек; қою жасыл түсті, жидектің пішіні ұзарған сопақшадан кең дөңгелекке дейін және сирек жағдайда куб пішінді, жемістің ұзындығы 2 см-ден 5 см-ге дейін сирек жағдайда 7 см-ге дейін болады; жемістің диаметрі 1,5 см-ден 3-4 см-ге дейін сирек жағдайда 5 см-ге дейін болады; жидектің салмағы 15-60 гр. дейін сирек жағдайда 105-120 гр. болады. Жидек жұмсағының хош иісі мен дәмі құлпынай, ананас, кивиге ұқсайды. Тұқымдары ақ жартылай мөлдір, қышқыл үлпекпен қапталған; жидектің қабығы сары-жасыл тегіс болуы мүмкін, қою жасыл бұдыр болуы мүмкін, кейде антоцианды дақтары болады.

♻️ Таралуы: Фейхоаның жабайы өсетін түрлері Оңтүстік Америкада - Уругвайда, Парагвайда, Бразилияның оңтүстік бөлігінде және Аргентинаның солтүстігінде таралған. Гуаваға ұқсастығының арқасында таулы гуава, жабайы гуава, далалық гуава немесе ананас гуава ретінде белгілі.